کنوانسیون برن در مورد حمایت از آثار ادبی و هنری 1886
کنوانسیون برن سه اصل پایه ای را اعلام کرده است تا کشورهای عضو با رعایت آن امکان حمایت از حق مالکیت فکری در حوزه ادب و هنر را فراهم آورند و استانداردهایی را بعنوان حداقل ممکنه تبیین کرده است . علاوه بر این کنوانسیون مواد خاصی را برای کشورهای در حال توسعه پیش بینی نموده است.
بنابراین مفاد کنوانسیون در سه بخش عمده قابل بررسی است:1- اصول پایه ای که اعضا باید رعایت کنند . 2- حد اقل استانداردها که اعضا باید به رسمیت بشناسند 3- تساهل نسبت به کشورهای در حال توسعه
1- سه اصل عمده کنوانسیون به شرح ذیل است :
الف – اصل رفتار ملی : این اصل اعلام می دارد اثر خلق شده در یک کشور عضو که خالق آن تبعه آن کشور بوده و یا اثر در آن کشوربرای اولین بار به تبع و نشر رسیده در سایر کشورهای عضو از حمایتی برخوردار خواهد شد که آن کشور برای اتباع خود لحاظ می کند
ب – اصل حمایت خودکار
حمایت مذکور در بند فوق که در کشور عضو بعمل می آید نباید مشروط به انجام تشریفاتی باشد
ج –اصل حمایت مستقل حمایت مورد نظر در دیگر کشورهای عضو مستقل از وجود حمایت از اثر منظور در کشور مبدأ ( کشوری که برای اولین مرتبه اثر در آن منتشر گردید) است حتی اگرحمایت از اثر درقوانین کشور عضو طولانی تر از حد اقل (دستور) مذکور در کنوانسیون باشد و یا اگر حمایت از اثر در کشور مبدأ خاتمه یابد البته در صورت اخیر کشور عضو ممکن است از حمایت خودداری کند.
2 – حد اقل استاندارد برای حمایت از آثار و حق مالکیت فکری و طول دوره حمایت که باید رعایت شود :
الف – در رابطه با آثار حمایت شامل هر تولید در حوزه ادب ، هنر و علم می شود به هر سیاق و شکلی که بیان شده باشد. ( بند (1)2 کنوانسیون
ب – در رابطه با شروط خاص مجاز، قیود یا استثنائات موارد ذیل حقوقی هستند که باید بعنوان حقوق انحصاری در اختیار صاحب اثر به رسمیت شناخته شود :
حق ترجمه
حق اقتباس و تنظیم اثر
حق اجرای عمومی آثار بصورت نمایش ، نمایش موسیقیایی و موسیقی .
حق از برخوانی عمومی آثار ادبی
حق ارتباط با عموم در رابطه با اجرای چنین آثاری
حق پخش تلویزیونی و رادیویی ( با این امکان که کشور متعهد پیش بینی حقی را برای اجرت منصفانه بجای حق اعطای مجوز (right of authorization) بعمل آورد)
حق باز تولید به هر شیوه و فرمی ( با این امکان که کشور متعهد در برخی قضایای خاص ، باز تولید بدون مجوز را اجازه دهد مشروط به اینکه بازتولید بدون دلیل منطقی به منافع مشروع صاحب اثر لطمه نزند و با این امکان که کشوره متعهد در مورد ضبط آثار موسیقی حق اجرت منصفانه را پیش بینی نماید
حق استفاده از اثر بعنوان بنای کار سمعی و بصری و حق بازتولید،پخش و اجرا برای عموم یا انتقال آن کار سمعی و بصری به عموم
کنوانسیون همچنین تصریحی راجع به "حق اخلاقی" دارد که از مصادیق این حق می توان به حق نویسندگی اثر و حق اعتراض به هر نوع ایراد نقص بر اثر و یا تغییرشکل آن ویا اصلاح آن ویا اقدامات موهن در رابطه با اثر که به شخصیت و شهرت صاحب اثر لطمه می زند اشاره نمود.
ج – در رابطه با طول مدت حمایت قاعده کلی آنست که حمایت باید تا انقضای پنجاهمین سال پس از فوت صاحب اثر مورد حمایت قرارگیرد. البته استثنائاتی براین قاعده کلی وارد است ازجمله در مورد ناشناس بودن صاحب اثر ویا ارائه اثر تحت نام مستعار که در اینخصوص مدت حمایت به پنجاه سال پس از دسترسی قانونی عموم به اثر محدود می شود که البته باید افزود در صورتی که در طول این مدت چنانچه صاحب نام مستعار هویت خود را فاش کند در این صورت قاعده کلی اعمال میشود.در مورد کارهای سمعی و بصری (فیلم سازی) حد اقل دوره حمایت پنجاه سال بعد از دسترسی عمومی به اثر(پخش) است و در صورتی که این امر واقع نشود دوره حمایت به پنجاه سال بعد از خلق اثر محدود می شود.
در مورد آثار نمایشی و عکاسی حد اقل دوره حمایت بیست و پنج سال بعد از خلق چنین اثری است
3- کشورهایی که وفق رویه پذیرفته شده مجمع عمومی سازمان ملل متحد کشوردرحال توسعه تلقی می شوند می توانند برای امور خاص و تحت شرایط خاص از حد اقل استانداردهای حمایتی در رابطه با حق ترجمه و حق بازتولید فاصله بگیرند.
کنوانسیون برن یک مجمع و یک کمیته را پیش بینی کرده است. هر کشور عضو اتحادیه که حد اقل به مقررات اداری و پایانی قانون استکهلم پیوسته است عضو مجمع است. اعضای کمیته اجرائی از میان اعضا انتخاب
کنوانسیون برن سه اصل پایه ای را اعلام کرده است تا کشورهای عضو با رعایت آن امکان حمایت از حق مالکیت فکری در حوزه ادب و هنر را فراهم آورند و استانداردهایی را بعنوان حداقل ممکنه تبیین کرده است . علاوه بر این کنوانسیون مواد خاصی را برای کشورهای در حال توسعه پیش بینی نموده است.
بنابراین مفاد کنوانسیون در سه بخش عمده قابل بررسی است:1- اصول پایه ای که اعضا باید رعایت کنند . 2- حد اقل استانداردها که اعضا باید به رسمیت بشناسند 3- تساهل نسبت به کشورهای در حال توسعه
1- سه اصل عمده کنوانسیون به شرح ذیل است :
الف – اصل رفتار ملی : این اصل اعلام می دارد اثر خلق شده در یک کشور عضو که خالق آن تبعه آن کشور بوده و یا اثر در آن کشوربرای اولین بار به تبع و نشر رسیده در سایر کشورهای عضو از حمایتی برخوردار خواهد شد که آن کشور برای اتباع خود لحاظ می کند
ب – اصل حمایت خودکار
حمایت مذکور در بند فوق که در کشور عضو بعمل می آید نباید مشروط به انجام تشریفاتی باشد
ج –اصل حمایت مستقل حمایت مورد نظر در دیگر کشورهای عضو مستقل از وجود حمایت از اثر منظور در کشور مبدأ ( کشوری که برای اولین مرتبه اثر در آن منتشر گردید) است حتی اگرحمایت از اثر درقوانین کشور عضو طولانی تر از حد اقل (دستور) مذکور در کنوانسیون باشد و یا اگر حمایت از اثر در کشور مبدأ خاتمه یابد البته در صورت اخیر کشور عضو ممکن است از حمایت خودداری کند.
2 – حد اقل استاندارد برای حمایت از آثار و حق مالکیت فکری و طول دوره حمایت که باید رعایت شود :
الف – در رابطه با آثار حمایت شامل هر تولید در حوزه ادب ، هنر و علم می شود به هر سیاق و شکلی که بیان شده باشد. ( بند (1)2 کنوانسیون
ب – در رابطه با شروط خاص مجاز، قیود یا استثنائات موارد ذیل حقوقی هستند که باید بعنوان حقوق انحصاری در اختیار صاحب اثر به رسمیت شناخته شود :
حق ترجمه
حق اقتباس و تنظیم اثر
حق اجرای عمومی آثار بصورت نمایش ، نمایش موسیقیایی و موسیقی .
حق از برخوانی عمومی آثار ادبی
حق ارتباط با عموم در رابطه با اجرای چنین آثاری
حق پخش تلویزیونی و رادیویی ( با این امکان که کشور متعهد پیش بینی حقی را برای اجرت منصفانه بجای حق اعطای مجوز (right of authorization) بعمل آورد)
حق باز تولید به هر شیوه و فرمی ( با این امکان که کشور متعهد در برخی قضایای خاص ، باز تولید بدون مجوز را اجازه دهد مشروط به اینکه بازتولید بدون دلیل منطقی به منافع مشروع صاحب اثر لطمه نزند و با این امکان که کشوره متعهد در مورد ضبط آثار موسیقی حق اجرت منصفانه را پیش بینی نماید
حق استفاده از اثر بعنوان بنای کار سمعی و بصری و حق بازتولید،پخش و اجرا برای عموم یا انتقال آن کار سمعی و بصری به عموم
کنوانسیون همچنین تصریحی راجع به "حق اخلاقی" دارد که از مصادیق این حق می توان به حق نویسندگی اثر و حق اعتراض به هر نوع ایراد نقص بر اثر و یا تغییرشکل آن ویا اصلاح آن ویا اقدامات موهن در رابطه با اثر که به شخصیت و شهرت صاحب اثر لطمه می زند اشاره نمود.
ج – در رابطه با طول مدت حمایت قاعده کلی آنست که حمایت باید تا انقضای پنجاهمین سال پس از فوت صاحب اثر مورد حمایت قرارگیرد. البته استثنائاتی براین قاعده کلی وارد است ازجمله در مورد ناشناس بودن صاحب اثر ویا ارائه اثر تحت نام مستعار که در اینخصوص مدت حمایت به پنجاه سال پس از دسترسی قانونی عموم به اثر محدود می شود که البته باید افزود در صورتی که در طول این مدت چنانچه صاحب نام مستعار هویت خود را فاش کند در این صورت قاعده کلی اعمال میشود.در مورد کارهای سمعی و بصری (فیلم سازی) حد اقل دوره حمایت پنجاه سال بعد از دسترسی عمومی به اثر(پخش) است و در صورتی که این امر واقع نشود دوره حمایت به پنجاه سال بعد از خلق اثر محدود می شود.
در مورد آثار نمایشی و عکاسی حد اقل دوره حمایت بیست و پنج سال بعد از خلق چنین اثری است
3- کشورهایی که وفق رویه پذیرفته شده مجمع عمومی سازمان ملل متحد کشوردرحال توسعه تلقی می شوند می توانند برای امور خاص و تحت شرایط خاص از حد اقل استانداردهای حمایتی در رابطه با حق ترجمه و حق بازتولید فاصله بگیرند.
کنوانسیون برن یک مجمع و یک کمیته را پیش بینی کرده است. هر کشور عضو اتحادیه که حد اقل به مقررات اداری و پایانی قانون استکهلم پیوسته است عضو مجمع است. اعضای کمیته اجرائی از میان اعضا انتخاب
می شوند البته بجز سوئیس که بخاطر موقعیت و اعتبار خود عضو آنست
وضع برنامه و بوجه دوسالانه دبیرخانه وایپو – تا آنجایی که به کنوانسیون برن مرتبط می شود –بعهده مجمع است
کنوانسیون برن در سال 1886 در برن منعقد گردید و در سال 1896 ده سال بعد در پاریس و در سال 1908 در برلین تجدید نظر شد در سال 1914 تکمیل و در سال 1928 در رم و سال 1948 در بروکسل و 1967 در استکهلم ونیز در سال 1971 در پاریس مورد تجدید نظر قرارگرفت و نهایتا در سال 1979 اصلاح شد.
کنوانسیون برای تمامی کشورها باز است . اسناد تصویب یا الحاق باید نزد دبیرکل سازمان جهانی مالکیت فکری سپرده شود
توضیح : مطلب فوق از سایت سازمان جهانی مالکیت معنوی بخش معاهدات نقل گردیده است. محمود خوبکار
No comments:
Post a Comment